PUGLİA

THY ile İstanbul’dan çıkıp sadece 1,5 saat sonra çizmenin güneyine vardığımda dudağımdan kendiliğinden şu cümle döküldü: Orada bir cennet var, 1,5 saat uzakta.

Bu kadar yakın ama şimdiye kadar biraz gözden kaçmış bir yer diye düşündüm. Artık hayatlarımızın gerçeği olarak sosyal medya var; keyifli yerlerin keşfi, yeni seyahat deneyimleri hızla yayılıyor. Ulaşım da daha kolay olduğuna göre 1990’larda güvenli değil diye kimsenin pas vermediği ama şimdilerde giderek artan bir turist trafiğine sahip olan Bari ve çevresini keşfetmek daha cazip.

5 gün uçuş

İtalya 20 bölgeye sahip. Onlardan biri de Puglia; başkenti ise Bari. THY ile haftanın 5 günü İstanbul – Bari arasında direkt uçuş var. Adriyatik’e kıyısı olan bu küçük şehirde görülecek yerlerin başında Aziz Nikola Bazilikası var. Hristiyanlığın en önemli azizlerinden olan ve dünyanın Noel Baba efsanesi ile bildiği Nikola bizim topraklarımızda doğmuş, bizim topraklarımızda da ölmüş. Demre’deki kemikleri 1087 yılında korsanlar tarafından çalınıp Bari’ye getirilmiş. Sonra o kemiklerin saklandığı adını taşıyan bazilika yapılmış. İlginç olan gittiğinizde göreceğiniz açıklamada kemiklerin bizden “getirildiği” söyleniyor. Çalındı yerine politik davranıp getirildi demişler ama durum ortada. Kimse izin almadığına göre nasıl götürüldüğü belli!

Tanıdık detaylar

Bari’nin kalesi 11. yüzyıldan kalma. Normanlar tarafından inşa edilmiş. Kalenin arka sokakları, tanıdık detaylarla karşıladı beni. Sokaklarda hamur işleri görebiliyorsunuz, çoğu tabii ki makarna türü. Balkonlardan, binaların aralarından iplere gerilmiş çamaşırlar sarkıyor. Gözünüzün gördüğü her şey estetik olmasa da bir temizlik ve inceden bir tertip dikkat çekmiyor değil…

“Bu başka” listeme yeni madde

Şimdiye kadar kaldığım otel sayısını ben bile bilmiyorum. Ama 1500’e yakın şehir gördüğüme göre otel sayısını varın siz tahmin edin. Bu kadar gezince, kendimce oluşturduğum ve sıra dışı adreslerin yer aldığı “bu başka” listem var. İşte o listeye yeni bir otel ekledim: Borgo Egnazia. Bir köy gibi kurulmuş ve içinde çan kulesinden kilisesine kadar her detayın olduğu müthiş bir otel. Dekorasyondaki detaycılığa, mimarisinin güzelliğine bakmaya doyamadım. Ben bir balık burcuyum; estetik ve romantizm hayatın her alanında mühimdir. İşte o yüzden otelin gecesine ayrı bayıldım! Adeta bir peri masalı filmi çekiliyor, otel de plato olarak yapılmış gibiydi. Lobiden başlayarak otelin tüm ortak alanları yüzlerce mumla aydınlatılıyor. Her gece o mumları yakmak – söndürmek bile birkaç kişinin uğraştığı saatler alan bir mesai. Ve Borgo Egnazia tam bir diyet düşmanı. İçindeki restoranı hem lezzeti hem atmosferiyle şahane. Bir de sahildeki restoranı var ki gitmek benim için pek hayırlı olmadı. Son haftalarda büyük emekle verdiğim kiloları, nefis deniz ürünleriyle donatılan sofralarda tekrar aldım. Pişman mıyım? Tabii ki hayır!

Çizmenin topuğu

Puglia bölgesi İtalya’nın çizmeye benzeyen haritasında topuk kısmı. İşte ben o topuğun da ucuna kadar indim; yani güney İtalya’nın en güneyine…. Ve iki kasabaya hayran kaldım. Polignano a Mare onlardan biri. Deniz ve dalgaların esas ev sahibi olduğu bu kasabanın makyajsız güzelliğini sevdim. Birkaç bina dışında hepsine dış cephesinin beyaz olma zorunluluğunu getirmişler. İstisnai grupta olmayıp da beyaz dışında renge boyayanların saçacak parası var demek. Çünkü para cezası ödemek zorunda kalıyorlarmış. Bir de her kıştan çıkarken binaları yıkayıp dezenfekte ediyorlarmış. Yani evlerde değil kasabanın tümünde bahar temizliği yapılıyor. Ana meydan Piazza Vittorio Emanuele’yi turlamak keyifli. Ulaşım içinse 3 tekerlekli “tuktuk”lar kullanılıyor.